CORRECTAR LA LETRA
Letra : Υπομονή (Ypomoni)
2020, τα Χριστούγεννα ήρθανε
Τίποτα άλλο πρόκειται να γίνει ή μπα;
Άλλοι κάνουν υπομονή
Και άλλοι εξοργίζονται
Τώρα κυριεύει η τρέλαλαλα
Θα το πω και θα το γράψω, δεν είσαι μόνος σου
Υπάρχουνε πολλοί που δε θα το βάλουν κάτω
Κάναμε αρκετή υπομονή
Μικρά τα βήματα μα μεγάλο το θάρρος
Κουβαλώ πάνω μου τόσες μπάρες μα δε νιώθω το βάρος
Αν κρίναμε το ταλέντο από νούμερα και όχι πάθος
Τότε θα έστρεφα σε άλλο πλάνο
Mα δε χρειάζομαι αεροπλάνο για να δω από ψηλά
Σταμάτησα να βλέπω μονόπλευρα
Έχω χτίσει με πίστη και χρήση παρρησίας
Ένα ηχηρό οχυρό που εμπεριέχονται
Οι στίχοι μου και αμύνομαι από τον κίνδυνο
Της υπεροχής του αμφισβητήσιμου
Δύσκολα βγαίναν λέξεις από τα χείλη μου
Έτσι λοιπόν, με ένα χαρτί ξεκίνησα
Και ό,τι έβλεπα θα το έγραφα με την ελπίδα
Πως οι άνθρωποι θα με ένιωθαν
Όσο πέρναγαν οι ημέρες όλο και πιο εύστροφα έγραφα
Όχι για την αυταρέσκεια, είναι μπέρδεμα
Η θεματολογία που επιλέγω μα
Όσο υπάρχει η φωνή μου στον αέρα
Χαίρομαι που πλέον αναπνέω ελεύθερα
Έχουμε μια τάση να επιδεικνυόμαστε
Όλοι προβάλλουμε ταλέντα και ικανότητες
Μα δεν εισήλθα για να κάνω κάποια εντύπωση
Δεν χρειάζομαι την αποδοχή
Θα το πω και θα το γράψω, δεν είσαι μόνος σου
Υπάρχουνε πολλοί που δε θα το βάλουν κάτω
Κάναμε αρκετή υπομονή
Δεν ενστερνίστηκα ποτέ μου τις κινήσεις
Που δημιούργησαν προβλήματα χωρίς λύσεις
Αν δεν κατείχες την υπομονή να στρωθείς και να βρεις
Τι πραγματικά σε ενοχλεί δεν εκτιμάς τη ζωή
Βγάζεις το μίσος σου εκεί που σε συμφέρει
Περισσότερο για να σωθείς
Και δε μπορείς να σκεφτείς, στη θέση τους και να μπεις
Δε θα αντέξεις να τους κατανοήσεις έστω λίγο
Μιλώ για τα άτομα που όρθωσαν ανάστημα
Όσοι ζούνε στα δύσκολα δουλεύουν ασταμάτητα
Μιλώ για τα άτομα που εργάζονται με το κεφάλι κάτω
Μα κοιτάνε ψηλότερα από οποιονδήποτε
Αναφέρομαι σε πρόσωπα που στάθηκαν
Στους φίλους τους, στην οικογένεια τους
Και στα ίδια τους τα πόδια, μακάρι όλοι να είχαμε ένα λόγο
Να γίνουμε καλύτεροι μέσα σε αυτό το κόσμο
Αντί να φέρεις δώρα φέρε μια ελπίδα
Γιατί κάποια στιγμή θα εκλείψει κι αυτή
Κι αν δεν γνωρίζουν ακόμα τι προασπίζουμε
Μάλλον δεν γνωρίζουν από υπομονή
Θα το πω και θα το γράψω, δεν είσαι μόνος σου
Υπάρχουνε πολλοί που δε θα το βάλουν κάτω
Κάναμε αρκετή υπομονή
Η ζωή μου είναι ένα παζλ
Θα ενώσω όλα τα κομμάτια και θα δεις
Μα η τελική εικόνα
Απαιτεί μεγάλη υπομονή
Τίποτα άλλο πρόκειται να γίνει ή μπα;
Άλλοι κάνουν υπομονή
Και άλλοι εξοργίζονται
Τώρα κυριεύει η τρέλαλαλα
Θα το πω και θα το γράψω, δεν είσαι μόνος σου
Υπάρχουνε πολλοί που δε θα το βάλουν κάτω
Κάναμε αρκετή υπομονή
Μικρά τα βήματα μα μεγάλο το θάρρος
Κουβαλώ πάνω μου τόσες μπάρες μα δε νιώθω το βάρος
Αν κρίναμε το ταλέντο από νούμερα και όχι πάθος
Τότε θα έστρεφα σε άλλο πλάνο
Mα δε χρειάζομαι αεροπλάνο για να δω από ψηλά
Σταμάτησα να βλέπω μονόπλευρα
Έχω χτίσει με πίστη και χρήση παρρησίας
Ένα ηχηρό οχυρό που εμπεριέχονται
Οι στίχοι μου και αμύνομαι από τον κίνδυνο
Της υπεροχής του αμφισβητήσιμου
Δύσκολα βγαίναν λέξεις από τα χείλη μου
Έτσι λοιπόν, με ένα χαρτί ξεκίνησα
Και ό,τι έβλεπα θα το έγραφα με την ελπίδα
Πως οι άνθρωποι θα με ένιωθαν
Όσο πέρναγαν οι ημέρες όλο και πιο εύστροφα έγραφα
Όχι για την αυταρέσκεια, είναι μπέρδεμα
Η θεματολογία που επιλέγω μα
Όσο υπάρχει η φωνή μου στον αέρα
Χαίρομαι που πλέον αναπνέω ελεύθερα
Έχουμε μια τάση να επιδεικνυόμαστε
Όλοι προβάλλουμε ταλέντα και ικανότητες
Μα δεν εισήλθα για να κάνω κάποια εντύπωση
Δεν χρειάζομαι την αποδοχή
Θα το πω και θα το γράψω, δεν είσαι μόνος σου
Υπάρχουνε πολλοί που δε θα το βάλουν κάτω
Κάναμε αρκετή υπομονή
Δεν ενστερνίστηκα ποτέ μου τις κινήσεις
Που δημιούργησαν προβλήματα χωρίς λύσεις
Αν δεν κατείχες την υπομονή να στρωθείς και να βρεις
Τι πραγματικά σε ενοχλεί δεν εκτιμάς τη ζωή
Βγάζεις το μίσος σου εκεί που σε συμφέρει
Περισσότερο για να σωθείς
Και δε μπορείς να σκεφτείς, στη θέση τους και να μπεις
Δε θα αντέξεις να τους κατανοήσεις έστω λίγο
Μιλώ για τα άτομα που όρθωσαν ανάστημα
Όσοι ζούνε στα δύσκολα δουλεύουν ασταμάτητα
Μιλώ για τα άτομα που εργάζονται με το κεφάλι κάτω
Μα κοιτάνε ψηλότερα από οποιονδήποτε
Αναφέρομαι σε πρόσωπα που στάθηκαν
Στους φίλους τους, στην οικογένεια τους
Και στα ίδια τους τα πόδια, μακάρι όλοι να είχαμε ένα λόγο
Να γίνουμε καλύτεροι μέσα σε αυτό το κόσμο
Αντί να φέρεις δώρα φέρε μια ελπίδα
Γιατί κάποια στιγμή θα εκλείψει κι αυτή
Κι αν δεν γνωρίζουν ακόμα τι προασπίζουμε
Μάλλον δεν γνωρίζουν από υπομονή
Θα το πω και θα το γράψω, δεν είσαι μόνος σου
Υπάρχουνε πολλοί που δε θα το βάλουν κάτω
Κάναμε αρκετή υπομονή
Η ζωή μου είναι ένα παζλ
Θα ενώσω όλα τα κομμάτια και θα δεις
Μα η τελική εικόνα
Απαιτεί μεγάλη υπομονή
