CORRECT LYRICS
Lyrics : Το Mικρόφωνό Μου Κι Eγώ
Γιατί όσα βλέπω...
Κι άλλα ακόμη τόσα θα δω...
Κι ό,τι μαθαίνω όσο ζω γυρίζουν γύρω απ’ αυτό
Να σας συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σας γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Γιατί όσα έχω...
Πάντα συμβαδίζουν μ’ αυτό...
Πάντα γυρίζω μ’ έναν φίλο παλιό και παντοτινό
Να σου συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σου γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Απόψε κλαίμε
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Κι απόψε πάλι για ένα βράδυ μ’ έναν φίλο καλό
Μάγκα σε ξέρω
Ήσουν αλάνι από μικρός
Πριν πατήσεις τα 12 ο δρόμος σού ήτανε γνωστός
Μικρός...
Ήσουν αθώος, ζωντανός...
Δυο χρονάκια χρειάστηκαν, dog
Να τη δεις αλλιώς
Στο Γαλάτσι...
Εκεί συνήθιζες να βαδίζεις
Από Γαλάτσι, αρχισαν τα λόγια να γίνονται πράξη κι όλα εντάξει
Κάθε πρωί στη στάση περίμενες το 6 0 8 να περάσει, πω...
Πω, τι φάση
Πάλι αργά είχες φτάσει
Δύο ώρες από την εκπαιδευσή σου είχες χάσει
Μα όλα εντάξει
Κάτι δεν είχε αλλάξει
Τα τσογλάνια συναντούσες για τσιγάρα έξω απ’ την τάξη
Ήσουνα σίγουρος για σε, το θυμάμαι
Ήσουν σίγουρος, οχτώ χρόνια πίσω το γυρνάμε
Θυμάμαι, πατίνια στο Γαλάτσι να τσουλάνε
Στα παγκάκια να σου μαθαίνουν οι ρίμες πως κολλάνε...
Και κάπως έτσι κυλούσε η μέρα και το βράδυ σου
Εμπειρίες αρκετές να γεμίσει κάθε κομμάτι σου και που ‘σαι...
Ο σπόρος σε κανέναν δε χρωστούσε
Η γειτονιά τον αγαπούσε
Ο δρόμος του μιλούσε
Μαζί και μ’ άλλους σκύλους πάντα όπου τριγυρνούσε
Στο ταμπλό της Αθήνας τα παιδιά της γειτονιάς
Μιλούσε έξω από τα δόντια με λόγια σε μία χώρα που τη βρώμα της δεν κρύβει η κολώνια
Τα χρόνια πέρασαν και μαζί τους πέρασε κι ώρα
Οι δείκτες τρέχαν λυσσασμένοι στα τρελαμένα ρολόγια...
Κι ένα beat στην κονσόλα να βαράει, ξεκόλλα
Μικρέ θυμάμαι από τότε ετοιμάζατε τη βόμβα
Μέσα στο μυαλό σαν ντρόγκα
Με παιδιά που λείπουν τώρα...
Σαν τον Νέρωνα που η τεχνική του έκαψε τη Ρώμα
Τότε τα πρώτα με Γκόγκα
Ευθύβολα, δίχως σπόντα, σουτ
Έδειχνε πως το ‘χες
Κύλαγε μέσα στις φλέβες σου
Σπόρε το ‘χεις μέσα σου
Τα λόγια περιττά
Κάθε κομμάτι ταινία
Έχε και τα μάτια σου ανοιχτά
Γιατί όσα βλέπω...
Κι άλλα ακόμη τόσα θα δω...
Κι ό,τι μαθαίνω όσο ζω γυρίζουν γύρω απ’ αυτό
Να σας συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σας γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Γιατί όσα έχω...
Πάντα συμβαδίζουν μ’ αυτό...
Πάντα γυρίζω μ’ έναν φίλο παλιό και παντοτινό
Να σου συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σου γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Απόψε κλαίμε
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Κι απόψε πάλι για ένα βράδυ μ’ έναν φίλο καλό
Κι άλλα ακόμη τόσα θα δω...
Κι ό,τι μαθαίνω όσο ζω γυρίζουν γύρω απ’ αυτό
Να σας συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σας γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Γιατί όσα έχω...
Πάντα συμβαδίζουν μ’ αυτό...
Πάντα γυρίζω μ’ έναν φίλο παλιό και παντοτινό
Να σου συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σου γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Απόψε κλαίμε
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Κι απόψε πάλι για ένα βράδυ μ’ έναν φίλο καλό
Μάγκα σε ξέρω
Ήσουν αλάνι από μικρός
Πριν πατήσεις τα 12 ο δρόμος σού ήτανε γνωστός
Μικρός...
Ήσουν αθώος, ζωντανός...
Δυο χρονάκια χρειάστηκαν, dog
Να τη δεις αλλιώς
Στο Γαλάτσι...
Εκεί συνήθιζες να βαδίζεις
Από Γαλάτσι, αρχισαν τα λόγια να γίνονται πράξη κι όλα εντάξει
Κάθε πρωί στη στάση περίμενες το 6 0 8 να περάσει, πω...
Πω, τι φάση
Πάλι αργά είχες φτάσει
Δύο ώρες από την εκπαιδευσή σου είχες χάσει
Μα όλα εντάξει
Κάτι δεν είχε αλλάξει
Τα τσογλάνια συναντούσες για τσιγάρα έξω απ’ την τάξη
Ήσουνα σίγουρος για σε, το θυμάμαι
Ήσουν σίγουρος, οχτώ χρόνια πίσω το γυρνάμε
Θυμάμαι, πατίνια στο Γαλάτσι να τσουλάνε
Στα παγκάκια να σου μαθαίνουν οι ρίμες πως κολλάνε...
Και κάπως έτσι κυλούσε η μέρα και το βράδυ σου
Εμπειρίες αρκετές να γεμίσει κάθε κομμάτι σου και που ‘σαι...
Ο σπόρος σε κανέναν δε χρωστούσε
Η γειτονιά τον αγαπούσε
Ο δρόμος του μιλούσε
Μαζί και μ’ άλλους σκύλους πάντα όπου τριγυρνούσε
Στο ταμπλό της Αθήνας τα παιδιά της γειτονιάς
Μιλούσε έξω από τα δόντια με λόγια σε μία χώρα που τη βρώμα της δεν κρύβει η κολώνια
Τα χρόνια πέρασαν και μαζί τους πέρασε κι ώρα
Οι δείκτες τρέχαν λυσσασμένοι στα τρελαμένα ρολόγια...
Κι ένα beat στην κονσόλα να βαράει, ξεκόλλα
Μικρέ θυμάμαι από τότε ετοιμάζατε τη βόμβα
Μέσα στο μυαλό σαν ντρόγκα
Με παιδιά που λείπουν τώρα...
Σαν τον Νέρωνα που η τεχνική του έκαψε τη Ρώμα
Τότε τα πρώτα με Γκόγκα
Ευθύβολα, δίχως σπόντα, σουτ
Έδειχνε πως το ‘χες
Κύλαγε μέσα στις φλέβες σου
Σπόρε το ‘χεις μέσα σου
Τα λόγια περιττά
Κάθε κομμάτι ταινία
Έχε και τα μάτια σου ανοιχτά
Γιατί όσα βλέπω...
Κι άλλα ακόμη τόσα θα δω...
Κι ό,τι μαθαίνω όσο ζω γυρίζουν γύρω απ’ αυτό
Να σας συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σας γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Γιατί όσα έχω...
Πάντα συμβαδίζουν μ’ αυτό...
Πάντα γυρίζω μ’ έναν φίλο παλιό και παντοτινό
Να σου συστήσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ
Να σου γνωρίσω
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Απόψε κλαίμε
Το μικρόφωνό μου κι εγώ...
Κι απόψε πάλι για ένα βράδυ μ’ έναν φίλο καλό
