CORRECT LYRICS
Lyrics : H Πρώτη Δόση
Pure Form:
Με ξύπνησε ένα όνειρο τρελό
Ανοίγω τα μάτια, καταϊδρωμένος, θέλω νερό
Ανοίγω τα μάτια, άργησα στο ραντεβού με το αύριο
Κοιτάζω γύρω, δόξα τον Θεό, το ίδιο δωμάτιο
Ακατάστατο, μπροστά μου η τσιγαροθήκη
Εχώ χυθεί στον παλιό καναπέ
Στο πάτρικό μου σπίτι και δίπλα μου, στίβα
Οι μπλούζες μου και τα παντελόνια
Ένας υπνάκος που τελικά κράτησε μερικά χρόνια
Δε νιώθω κουρασμένος, πίσω, πίσω πάλι
Πιο φρέσκος από ποτέ, με καθαρό κεφάλι
Κι ολ’ αυτά τα χρόνια που περάσανε και δε μιλάω
Στη σκηνή, έχουν στήσει σκηνή τουρίστες και γελάω
Καμία εξέλιξη όσο λείπω
Με κάνουνε να θέλω να πέσω πάλι για ύπνο
Είμαι πρώτα ακροατής
Έχω τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Εσύ πρώτα ηχογραφείς
Σε ρωτάω, μα πως θα μπορούσε
Ο οποιοσδήποτε
Να κάνει καλή μουσική αν τη μουσική δε ζούσε
Αν γράφεις απλά για κάτι που είδες στ’ όνειρό σου
Θα φανεί απ’ τις τρύπες που θα ‘χει το σενάριό σου
Αυτό είναι το νέο μου στυλ, το έφτιαξα με ιδρώτα
Ειν’ ωμό και λέγεται: σε χτυπάω με γεγονότα
Όχι συμβατικό, ξεχωρίζει στις καρδιές θαρραλέων
Πιο σημαντικό, ραπ για μεγάλα παιδιά πλέον
Μιλάμε την τόλμηρη γλώσσα, σε άλλη διάλεκτο
Οργιάζει το μυαλό, στροφές γεμάτες διαστροφές
Μόλις πιάσαν την ατάκα που είπα στο πρώτο τετράμετρο
Και μόλις είπα την τελευταία ατάκα του verse
Στο δρόμο μας δεν παραμένει εμπόδιο
Ο λόγος αιχμηρός κι ακόμα παραμένει εφόδιο
Στην αποχώρησή μας τίποτα δε μένει όρθιο
Βήτα Πεις, θερμόαιμο επεισόδιο, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ' την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πεφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ’ την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Άσαρκος:
Δείτε, μπείτε και βγείτε
Πουλήστε, ξεπουλήστε
Πείτε ό, τι πείτε
Ανεβείτε, κατεβείτε
Απορείτε που δεν μπορείτε να βρείτε κάποιο τρόπο
Να δημιουργήσετε σκληρό πυρήνα, στον τόπο Αθήνα
Στο κόλπο, με ρίμα στο block
Όχι με γκλοπ, κάνω μπλόκο κι οι σκηνές είναι rock
Είδα τα χάλια στα κανάλια, αυτό δεν είναι hip hop
Οι διαφημίσεις, οι πωλήσεις, είναι πιο πολύ pop
Οι συνεντεύξεις είναι ίσως ερωτήσεις δίχως απαντήσεις
Ίσως γιατί μερικοί δεν έχουν αποδείξεις
Τί σημαίνει underground, σημαίνει Βήτα Πεις
Όπου Βήτα Πεις επίσης φωτιά και πυρομανείς
Εμείς, επίλεκτοι επί σκηνής
Εσείς, μυθομανείς μέχρι στιγμής άνευ λόγου τιμής
Στα πρόθυρα νευρικού κλωνισμού και προ του όρκου σιωπής
Απ’ τα παράθυρα της show biz σε τάφο ντροπής
Αφίσες έχουνε το πρόσωπό σας και ποζάρετε
Ανάβετε, κατίνες, το κοινό σας
Αληθεύει, οτι στα χέρια σας αργοπεθαίνει, σιγοσβήνει
Γιατί εγώ τη βλέπω πεθαμένη
Μουσική χωρίς αστεία, φέρνει η ομάδα Μία
Δε σε παίρνει, σε παρασέρνει κάθε συναυλία
Το ταξίδι δεν τελειώνει με μία τριλογία
Βήτα Πεις 23
Βήτα Πεις, εδώ τελεία
Pure Form:
Στο δρόμο μας δεν παραμένει εμπόδιο
Ο λόγος αιχμηρός κι ακόμα παραμένει εφόδιο
Στην αποχώρησή μας τίποτα δε μένει όρθιο
Βήτα Πεις, θερμόαιμο επεισόδιο, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ' την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πεφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ’ την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Hatemost:
Τα δύο άκρα, δυο σημεία που τα ενώνει μπαρούτι
Είμαι στο ένα άκρο, θέλω τη φωτιά σου, δώσε μου τη
Είναι η αργκώ της πόλης, στενόμυαλοι λιλιπούτιοι
Λαϊκός λόγος ατόφιος, όχι πλαστικός
Σαν καφενείο που παίζουν μέσα μπαρμπούτι
Rookie, είσαι μικρός κι αρκετά αντιδραστικός
Κάτσε στον πάγκο, μάλλον σπάσε τον πάγο
Βαλ’ τα στο ποτήρι με cola και jack, γιατί ανάβω
Πρώτα φέρεσαι πούστικα, τρως χαστούκι
Έπειτα επί του τάπητος
Μετανοείς, πέφτεις, μελαγχολείς
Απεγνωσμένα ψάχνεσαι, βλέπεις πως δεν τ’ αξίζεις
Αισθάνεσαι αδικημένος, κάπου τώρα θα εκραγείς
Η φλόγα φτάνει στο άλλο άκρο
Βαρέλια εκρηκτικού υλικού, τοποθετημένα στο βράχο
Από εκεί πάνω, που όταν ανέβεις βλέπεις την πόλη πιάτο
Adios vato, τρία, δύο, ένα, πέσε κάτω
Με ξύπνησε ένα όνειρο τρελό
Ανοίγω τα μάτια, καταϊδρωμένος, θέλω νερό
Ανοίγω τα μάτια, άργησα στο ραντεβού με το αύριο
Κοιτάζω γύρω, δόξα τον Θεό, το ίδιο δωμάτιο
Ακατάστατο, μπροστά μου η τσιγαροθήκη
Εχώ χυθεί στον παλιό καναπέ
Στο πάτρικό μου σπίτι και δίπλα μου, στίβα
Οι μπλούζες μου και τα παντελόνια
Ένας υπνάκος που τελικά κράτησε μερικά χρόνια
Δε νιώθω κουρασμένος, πίσω, πίσω πάλι
Πιο φρέσκος από ποτέ, με καθαρό κεφάλι
Κι ολ’ αυτά τα χρόνια που περάσανε και δε μιλάω
Στη σκηνή, έχουν στήσει σκηνή τουρίστες και γελάω
Καμία εξέλιξη όσο λείπω
Με κάνουνε να θέλω να πέσω πάλι για ύπνο
Είμαι πρώτα ακροατής
Έχω τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Τ’ αυτιά και τα μάτια ανοιχτά
Εσύ πρώτα ηχογραφείς
Σε ρωτάω, μα πως θα μπορούσε
Ο οποιοσδήποτε
Να κάνει καλή μουσική αν τη μουσική δε ζούσε
Αν γράφεις απλά για κάτι που είδες στ’ όνειρό σου
Θα φανεί απ’ τις τρύπες που θα ‘χει το σενάριό σου
Αυτό είναι το νέο μου στυλ, το έφτιαξα με ιδρώτα
Ειν’ ωμό και λέγεται: σε χτυπάω με γεγονότα
Όχι συμβατικό, ξεχωρίζει στις καρδιές θαρραλέων
Πιο σημαντικό, ραπ για μεγάλα παιδιά πλέον
Μιλάμε την τόλμηρη γλώσσα, σε άλλη διάλεκτο
Οργιάζει το μυαλό, στροφές γεμάτες διαστροφές
Μόλις πιάσαν την ατάκα που είπα στο πρώτο τετράμετρο
Και μόλις είπα την τελευταία ατάκα του verse
Στο δρόμο μας δεν παραμένει εμπόδιο
Ο λόγος αιχμηρός κι ακόμα παραμένει εφόδιο
Στην αποχώρησή μας τίποτα δε μένει όρθιο
Βήτα Πεις, θερμόαιμο επεισόδιο, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ' την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πεφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ’ την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Άσαρκος:
Δείτε, μπείτε και βγείτε
Πουλήστε, ξεπουλήστε
Πείτε ό, τι πείτε
Ανεβείτε, κατεβείτε
Απορείτε που δεν μπορείτε να βρείτε κάποιο τρόπο
Να δημιουργήσετε σκληρό πυρήνα, στον τόπο Αθήνα
Στο κόλπο, με ρίμα στο block
Όχι με γκλοπ, κάνω μπλόκο κι οι σκηνές είναι rock
Είδα τα χάλια στα κανάλια, αυτό δεν είναι hip hop
Οι διαφημίσεις, οι πωλήσεις, είναι πιο πολύ pop
Οι συνεντεύξεις είναι ίσως ερωτήσεις δίχως απαντήσεις
Ίσως γιατί μερικοί δεν έχουν αποδείξεις
Τί σημαίνει underground, σημαίνει Βήτα Πεις
Όπου Βήτα Πεις επίσης φωτιά και πυρομανείς
Εμείς, επίλεκτοι επί σκηνής
Εσείς, μυθομανείς μέχρι στιγμής άνευ λόγου τιμής
Στα πρόθυρα νευρικού κλωνισμού και προ του όρκου σιωπής
Απ’ τα παράθυρα της show biz σε τάφο ντροπής
Αφίσες έχουνε το πρόσωπό σας και ποζάρετε
Ανάβετε, κατίνες, το κοινό σας
Αληθεύει, οτι στα χέρια σας αργοπεθαίνει, σιγοσβήνει
Γιατί εγώ τη βλέπω πεθαμένη
Μουσική χωρίς αστεία, φέρνει η ομάδα Μία
Δε σε παίρνει, σε παρασέρνει κάθε συναυλία
Το ταξίδι δεν τελειώνει με μία τριλογία
Βήτα Πεις 23
Βήτα Πεις, εδώ τελεία
Pure Form:
Στο δρόμο μας δεν παραμένει εμπόδιο
Ο λόγος αιχμηρός κι ακόμα παραμένει εφόδιο
Στην αποχώρησή μας τίποτα δε μένει όρθιο
Βήτα Πεις, θερμόαιμο επεισόδιο, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ' την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πεφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση, πέφτουνε κάτω, δεν αντέχουν
Απ’ την πρώτη δόση
Απ’ την...
Απ’ την πρώτη δόση δεν αντέχουν
Hatemost:
Τα δύο άκρα, δυο σημεία που τα ενώνει μπαρούτι
Είμαι στο ένα άκρο, θέλω τη φωτιά σου, δώσε μου τη
Είναι η αργκώ της πόλης, στενόμυαλοι λιλιπούτιοι
Λαϊκός λόγος ατόφιος, όχι πλαστικός
Σαν καφενείο που παίζουν μέσα μπαρμπούτι
Rookie, είσαι μικρός κι αρκετά αντιδραστικός
Κάτσε στον πάγκο, μάλλον σπάσε τον πάγο
Βαλ’ τα στο ποτήρι με cola και jack, γιατί ανάβω
Πρώτα φέρεσαι πούστικα, τρως χαστούκι
Έπειτα επί του τάπητος
Μετανοείς, πέφτεις, μελαγχολείς
Απεγνωσμένα ψάχνεσαι, βλέπεις πως δεν τ’ αξίζεις
Αισθάνεσαι αδικημένος, κάπου τώρα θα εκραγείς
Η φλόγα φτάνει στο άλλο άκρο
Βαρέλια εκρηκτικού υλικού, τοποθετημένα στο βράχο
Από εκεί πάνω, που όταν ανέβεις βλέπεις την πόλη πιάτο
Adios vato, τρία, δύο, ένα, πέσε κάτω
