CORRECT LYRICS
Lyrics : Καλημέρα-Καληνύχτα (2008)
Καλημέρα
Σε κάθε τυπά, σε κάθε κοπέλα
Σε ‘μένα, σε ‘σένα, στον καθένα...
Που τη βρίσκει που και που να ρισκάρει
Με τρέλα...
Και ποντάρει κι άμα χάνει, ρεφάρει την άλλη μέρα
Καθαροί σαν Δευτέρα
Σαν αετοί πετάμε
Από χαρτί, τόσο μικροί
Φύσα καπνό και πάμε...
Πάλι ταξίδι, τόσοι πολλοί...
Καλοί και κακοί χωράνε
Εδώ δεν είναι κελί
Το προχωράμε και τύπους δεν κρατάω
Στίχους δεν πουλάω
Το μονοπάτι μόνο δείχνω
Δεν ξέρω που πάω...
Φίλους δε χαλάω για το μουνί που γαμάω
Ένα κομμάτι δίνω πάλι που δε το χρωστάω...
Ένα κομμάτι
Κόλλησέ το σ’ αυτό που σου λείπει κι άμα δε σου λείπει κάτι
Γέλα και διώξε τη λύπη...
Και σκάβω τάφο στην καρδιά σου και θάψε τη φρίκη...
Και καληνύχτα στα πρόβατα
Πήρα νίκη, λύκοι
Πάμε λοιπόν, ό, τι γίνει
Να ‘μαι, τ’ανάβω δε σβήνει
Όποιος δε θέλει να μείνει...
Μπορεί να φύγει
Το πολύ πολύ να μείνουμε λίγοι, σιγά σιγά
Με την ανάγκη που δε μας αφήνει
Γέμισα κι άλλη σειρά
Παλιοσειρά δεν μπαίνει τέλος εδώ...
Εδώ το νιώθω, το γράφω και ρόλο δεν παίζει το μέρος
Σαν πληγωμένος δολοφόνος
Εγώ πληρωμένος
Ενώ σκοτώνω τον φόβο, δε θέλω κέρδος...
Και φανερώνω το μένος
Βαθύ σκοτάδι πέφτει και βρέχει...
Και το κοπάδι τρέμει και τρέχει
Όπλισα τ’ όπλο και αναγνώρισα τον στόχο
Πυροβόλησα στον όχλο και πέτυχα τον ηγέτη...
Και το κρεβάτι περιμένει κάθε παίχτη
Που δεν έχει σημάδι γιατί δεν έμαθε να βλέπει...
Γιατί δεν έχει πάθει και κάνει λάθη σε κάθε του βήμα...
Κρίμα, εδώ τα πάντα πληρώνονται, θύμα
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά
Σε τοπία μαγικά
Να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι...
Και μην κοιμάσαι βαριά
Να με θυμάσαι
Η καρδιά δεν ξεχνά
Δεν ξεχνάω, μη φοβάσαι
Πάμε, πάμε...
Και πάνε χρόνια
Που βάζω με τα λόγια φωτιά σε βουνά με χιόνια...
Ας είμαι κομμάτια κι ας είμαι λιώμα
Εκεί στην κορυφή σου
Κάθε κουβέντα μου βόμβα
Παραδώσου
Αφέσου και δώσε και πάρε
Απόψε, νιώσε και δώσου σα δυνατό φινάλε...
Άσε τη μάσκα να πέσει σα χιόνι...
Αν την αφήναν όλοι θα ‘βλεπα κάτασπρη γη, μεγάλε
Μιλάμε άλλη γλώσσα
Τα μάτια κοιτάνε τα μάτια
Είναι κομμάτια που γράφω πάντα κομμάτια
Οργισμένα νιάτα
Στημένο το παιχνίδι...
Μας ‘βγάλαν κόκκινη κάρτα
Προτού να γίνει...
Και κανείς δεν πήρε την ευθύνη
Γιατί τα λάθη του ο καθένας τα κρύβει κι απορείς
Γιατί...
Γιατί μείναμε λίγοι
Ν’ αγωνιζόμαστε σε ντέρμπι που δε λήγει...
Μα χαμογέλα σα να ‘σαι στο λούνα παρκ
Σαν ταξίδι στο Νταμ
Σα νίκη σε συμπλοκή με τα ματ...
Κι άμα χαθούμε, θα βρεθούμε ξανά
Κρατώ κεφάλι ψηλά κι αν φύγω κάνω comeback...
Να τα πούμε
Την άκρη να βρούμε και να τα πιούμε
Στη χώρα του πουθενά
Γιατί το ζούμε...
Ελεύθεροι στη φυλακή που ζούνε, ναι...
Και εδώ πατάμε γερά...
Και προχωράμε βήμα βήμα και πιο σταθερά
Για την Ελλάδα που δεν έχει πια στενά καθαρά...
Αλλά στενάχωρη καρδιά που δε χτυπά δυνατά
Υπνωτισμένα παιδιά και κουρασμένα γηρατειά
Αποφασίσαμε να πάμε σ’ άλλα μέρη
Αγαπημένοι και να μη νιώθουμε ξένοι...
Όσοι το νιώθουνε, τα χέρια ψηλά
Εδώ το κάτι περισσεύει
Πάρε κάτι ξανά
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Σε κάθε τυπά, σε κάθε κοπέλα
Σε ‘μένα, σε ‘σένα, στον καθένα...
Που τη βρίσκει που και που να ρισκάρει
Με τρέλα...
Και ποντάρει κι άμα χάνει, ρεφάρει την άλλη μέρα
Καθαροί σαν Δευτέρα
Σαν αετοί πετάμε
Από χαρτί, τόσο μικροί
Φύσα καπνό και πάμε...
Πάλι ταξίδι, τόσοι πολλοί...
Καλοί και κακοί χωράνε
Εδώ δεν είναι κελί
Το προχωράμε και τύπους δεν κρατάω
Στίχους δεν πουλάω
Το μονοπάτι μόνο δείχνω
Δεν ξέρω που πάω...
Φίλους δε χαλάω για το μουνί που γαμάω
Ένα κομμάτι δίνω πάλι που δε το χρωστάω...
Ένα κομμάτι
Κόλλησέ το σ’ αυτό που σου λείπει κι άμα δε σου λείπει κάτι
Γέλα και διώξε τη λύπη...
Και σκάβω τάφο στην καρδιά σου και θάψε τη φρίκη...
Και καληνύχτα στα πρόβατα
Πήρα νίκη, λύκοι
Πάμε λοιπόν, ό, τι γίνει
Να ‘μαι, τ’ανάβω δε σβήνει
Όποιος δε θέλει να μείνει...
Μπορεί να φύγει
Το πολύ πολύ να μείνουμε λίγοι, σιγά σιγά
Με την ανάγκη που δε μας αφήνει
Γέμισα κι άλλη σειρά
Παλιοσειρά δεν μπαίνει τέλος εδώ...
Εδώ το νιώθω, το γράφω και ρόλο δεν παίζει το μέρος
Σαν πληγωμένος δολοφόνος
Εγώ πληρωμένος
Ενώ σκοτώνω τον φόβο, δε θέλω κέρδος...
Και φανερώνω το μένος
Βαθύ σκοτάδι πέφτει και βρέχει...
Και το κοπάδι τρέμει και τρέχει
Όπλισα τ’ όπλο και αναγνώρισα τον στόχο
Πυροβόλησα στον όχλο και πέτυχα τον ηγέτη...
Και το κρεβάτι περιμένει κάθε παίχτη
Που δεν έχει σημάδι γιατί δεν έμαθε να βλέπει...
Γιατί δεν έχει πάθει και κάνει λάθη σε κάθε του βήμα...
Κρίμα, εδώ τα πάντα πληρώνονται, θύμα
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά
Σε τοπία μαγικά
Να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι...
Και μην κοιμάσαι βαριά
Να με θυμάσαι
Η καρδιά δεν ξεχνά
Δεν ξεχνάω, μη φοβάσαι
Πάμε, πάμε...
Και πάνε χρόνια
Που βάζω με τα λόγια φωτιά σε βουνά με χιόνια...
Ας είμαι κομμάτια κι ας είμαι λιώμα
Εκεί στην κορυφή σου
Κάθε κουβέντα μου βόμβα
Παραδώσου
Αφέσου και δώσε και πάρε
Απόψε, νιώσε και δώσου σα δυνατό φινάλε...
Άσε τη μάσκα να πέσει σα χιόνι...
Αν την αφήναν όλοι θα ‘βλεπα κάτασπρη γη, μεγάλε
Μιλάμε άλλη γλώσσα
Τα μάτια κοιτάνε τα μάτια
Είναι κομμάτια που γράφω πάντα κομμάτια
Οργισμένα νιάτα
Στημένο το παιχνίδι...
Μας ‘βγάλαν κόκκινη κάρτα
Προτού να γίνει...
Και κανείς δεν πήρε την ευθύνη
Γιατί τα λάθη του ο καθένας τα κρύβει κι απορείς
Γιατί...
Γιατί μείναμε λίγοι
Ν’ αγωνιζόμαστε σε ντέρμπι που δε λήγει...
Μα χαμογέλα σα να ‘σαι στο λούνα παρκ
Σαν ταξίδι στο Νταμ
Σα νίκη σε συμπλοκή με τα ματ...
Κι άμα χαθούμε, θα βρεθούμε ξανά
Κρατώ κεφάλι ψηλά κι αν φύγω κάνω comeback...
Να τα πούμε
Την άκρη να βρούμε και να τα πιούμε
Στη χώρα του πουθενά
Γιατί το ζούμε...
Ελεύθεροι στη φυλακή που ζούνε, ναι...
Και εδώ πατάμε γερά...
Και προχωράμε βήμα βήμα και πιο σταθερά
Για την Ελλάδα που δεν έχει πια στενά καθαρά...
Αλλά στενάχωρη καρδιά που δε χτυπά δυνατά
Υπνωτισμένα παιδιά και κουρασμένα γηρατειά
Αποφασίσαμε να πάμε σ’ άλλα μέρη
Αγαπημένοι και να μη νιώθουμε ξένοι...
Όσοι το νιώθουνε, τα χέρια ψηλά
Εδώ το κάτι περισσεύει
Πάρε κάτι ξανά
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
Είμαι σφαίρα στη θαλάμη
Δάχτυλο με δαχτυλίδι τη σκανδάλη...
Κι από την κάννη
Καρφώνομαι στο κεφάλι σαν ιδέα...
Κάθε πρωί και βράδυ
Καλημέρα και καληνύχτα
Τον λόγο σου να κάνεις όπλο σου και χτύπα...
Και μίλα μου να χαζεύω τη θέα
Να κάνουμε τη γύρα μέρα νύχτα
