CORRECT LYRICS
Lyrics : Borderline
Chcę tylko czasem zniknąć, uciec poza świat
Bo gnije we mnie miłość, ten pierwszy żar sprzed lat
Poczuć wolność, chcę poczuć się w końcu wolny
Teraz już wiem, że nie umiem spojrzeć tobie prosto w twarz
Nie umiem się zatrzymać i już ciągle, kurwa, tonę w morzu twych przelanych łez
Wiem, że to chore, czuję jak znikasz za szkłem
Mam dosyć już tej wódy, pixów, prochów i tych szmat
Bo ciągle, kurwa, tonę we wspomnieniach
Więc odpływam coraz częściej w inny świat
Sam, nie umiem już być sam
Nie znoszę ciszy, wciąż upadam dosięgając dna
To moje borderline
Znowu pusty pokój, miasto pełne pokus (miasto pełne pokus)
Widzę dookoła syf, te dzieciaki gonią sny, a ja wciąż znikam po zmroku
Demony tańczą wokół
Szklanka pеłna lodu
To wciąga mnie jak Ty, jak popierdolony film
W którym grałaś główną rolę i nie umiеm z tego wyjść
Ciągle marzy mi się szczyt ? spalam jak zerwaną windą
Tak mało nam brakuje, by wyleczyć każdy syndrom
Wciąż wykonuję ruchy w morsie przekazując pin code
Chcę czegoś, co mnie zmieni, weź jak ? przytul
Nie znam nikogo, komu mogę mówić wszystko
Tak bardzo ranię Ciebie będąc egoistą
Coś bez koloru szczerze widzę naszą przyszłość, bo...
Nie umiem się zatrzymać i już ciągle, kurwa, tonę w morzu twych przelanych łez
Wiem, że to chore, czuję jak znikasz za szkłem
Mam dosyć już tej wódy, pixów, prochów i tych szmat
Bo ciągle, kurwa, tonę we wspomnieniach
Więc odpływam coraz częściej w inny świat
Sam, nie umiem już być sam
Nie znoszę ciszy, wciąż upadam dosięgając dna
To moje borderline
Rozpierdolona głowa, powiedz, jak kochać mnie
Ciągły pożar mówi, że...
Jak mam być sobą, jak nie wiem kim jestem, kurwa
R.I.P Szpaku, rip scotty, podwórka
Pierdolony hałas robią, jak wbijamy zawsze (po, po, podwórka)
Bo dajemy, kurwa, prawdę, ja i wszystkie moje jaźnie
(w imię ojca i syna, hahahaha)
Nie umiem się zatrzymać i już ciągle, kurwa, tonę w morzu twych przelanych łez
Wiem, że to chore, czuję jak znikasz za szkłem
Mam dosyć już tej wódy, pixów, prochów i tych szmat
Bo ciągle, kurwa, tonę we wspomnieniach
Więc odpływam coraz częściej w inny świat
Sam, nie umiem już być sam
Nie znoszę ciszy, wciąż upadam dosięgając dna
To moje borderline
Bo gnije we mnie miłość, ten pierwszy żar sprzed lat
Poczuć wolność, chcę poczuć się w końcu wolny
Teraz już wiem, że nie umiem spojrzeć tobie prosto w twarz
Nie umiem się zatrzymać i już ciągle, kurwa, tonę w morzu twych przelanych łez
Wiem, że to chore, czuję jak znikasz za szkłem
Mam dosyć już tej wódy, pixów, prochów i tych szmat
Bo ciągle, kurwa, tonę we wspomnieniach
Więc odpływam coraz częściej w inny świat
Sam, nie umiem już być sam
Nie znoszę ciszy, wciąż upadam dosięgając dna
To moje borderline
Znowu pusty pokój, miasto pełne pokus (miasto pełne pokus)
Widzę dookoła syf, te dzieciaki gonią sny, a ja wciąż znikam po zmroku
Demony tańczą wokół
Szklanka pеłna lodu
To wciąga mnie jak Ty, jak popierdolony film
W którym grałaś główną rolę i nie umiеm z tego wyjść
Ciągle marzy mi się szczyt ? spalam jak zerwaną windą
Tak mało nam brakuje, by wyleczyć każdy syndrom
Wciąż wykonuję ruchy w morsie przekazując pin code
Chcę czegoś, co mnie zmieni, weź jak ? przytul
Nie znam nikogo, komu mogę mówić wszystko
Tak bardzo ranię Ciebie będąc egoistą
Coś bez koloru szczerze widzę naszą przyszłość, bo...
Nie umiem się zatrzymać i już ciągle, kurwa, tonę w morzu twych przelanych łez
Wiem, że to chore, czuję jak znikasz za szkłem
Mam dosyć już tej wódy, pixów, prochów i tych szmat
Bo ciągle, kurwa, tonę we wspomnieniach
Więc odpływam coraz częściej w inny świat
Sam, nie umiem już być sam
Nie znoszę ciszy, wciąż upadam dosięgając dna
To moje borderline
Rozpierdolona głowa, powiedz, jak kochać mnie
Ciągły pożar mówi, że...
Jak mam być sobą, jak nie wiem kim jestem, kurwa
R.I.P Szpaku, rip scotty, podwórka
Pierdolony hałas robią, jak wbijamy zawsze (po, po, podwórka)
Bo dajemy, kurwa, prawdę, ja i wszystkie moje jaźnie
(w imię ojca i syna, hahahaha)
Nie umiem się zatrzymać i już ciągle, kurwa, tonę w morzu twych przelanych łez
Wiem, że to chore, czuję jak znikasz za szkłem
Mam dosyć już tej wódy, pixów, prochów i tych szmat
Bo ciągle, kurwa, tonę we wspomnieniach
Więc odpływam coraz częściej w inny świat
Sam, nie umiem już być sam
Nie znoszę ciszy, wciąż upadam dosięgając dna
To moje borderline
