CORRECT LYRICS
Lyrics : NIKS
Gece karanlığımın tonu korkutucu
Bulut dolu bi' gökyüzü
Gri anımsatır o yerleri bana tek yol bu
Peder öğretti geçsin diye kulağı boynuz
Yaşaması bile pahalı hevesi
Alamam nefes ben de olmuşum kölesi
Kral boy yatak ama eskidi nevresim
Stüdyodayım, eve dönmedim
(Hayır dönmedi)
Gecenin karanlığının essizliği
Çığlık gibidir hissettiğinde sessizliği
Unutmak zor yüzleri üstüne kapı çektiğin
Hayat acımasız biçemedim hiç bi ektiğimi
Ve piç ettim bi' gençliği
İç çektiğim yok
İnan flu geçmişim
Hiç nеtliği yok
Yalnızlık öğretir pekliği
Dostum oldu acılarım! Tek dеğilim
İçe kustum boğazda düğümlü cümleleri
Kana bulayıp da yazdım bu sayfalara bebeğim
Hepsi unutama diye öldüğüm günde beni
Nasıl dirileyim yaşamadan? Yakın küllerimi
Atın boğazından İstanbul'un kayıp düşlerimi
Hiç ayık görmedim kendimi
Bayık gözlerim sıkıldı
Her gün aynı bok
Yaşamadan ölmek mi yaşam?
Uyanmak istemem artık kabustan
Gerçekliğe dönmeyi
Çöker üstüme korku basar
Ve de ellerim pislik
Bi' parça açar
Benim yollarım sislidir, zehri atar
Paranoya çok, dişli rakip senin harçlığınla doyar
Pencerene boya, kimse görmesin yüzünü
Sizin gördüğünüz foya ve ben içimde ölürüm (Ey)
Ey! Ruhumuz gibi çözülür (Ey)
Aynaya bayılır, önce kapadım gözümü
Güneş doğmadan ay ışığı
Kara bulutlar düşüp üstüme çöktü
Gökyüzünde kanımı emmek için vampirlerin hepsi kuyrukta
Canımı alsalar bile ölümsüzüm (Ey)
Ecel okunur ama yine de bitmiyor benim gecem
Her şey bi' muamma bu da benim bilmecem
Diyecem bunu ama bize kim belirleyecek?
Diyecek deli bana, anlattıklarım delice çünkü
Aynaya kapat gözünü
Soğuk ruhum buz gibi çözülür
Kimseler değiştiremez özümü
Kimseler değiştirmez sözümü
Aynaya kapat gözünü
Soğuk ruhum buz gibi çözülür
Kimseler değiştiremez özümü
Kimseler değiştirmez sözümü
*(nefes çekme sesi)*
Gece, karanlık (Karanlık, karanlık)
Bulut dolu bi' gökyüzü
Gri anımsatır o yerleri bana tek yol bu
Peder öğretti geçsin diye kulağı boynuz
Yaşaması bile pahalı hevesi
Alamam nefes ben de olmuşum kölesi
Kral boy yatak ama eskidi nevresim
Stüdyodayım, eve dönmedim
(Hayır dönmedi)
Gecenin karanlığının essizliği
Çığlık gibidir hissettiğinde sessizliği
Unutmak zor yüzleri üstüne kapı çektiğin
Hayat acımasız biçemedim hiç bi ektiğimi
Ve piç ettim bi' gençliği
İç çektiğim yok
İnan flu geçmişim
Hiç nеtliği yok
Yalnızlık öğretir pekliği
Dostum oldu acılarım! Tek dеğilim
İçe kustum boğazda düğümlü cümleleri
Kana bulayıp da yazdım bu sayfalara bebeğim
Hepsi unutama diye öldüğüm günde beni
Nasıl dirileyim yaşamadan? Yakın küllerimi
Atın boğazından İstanbul'un kayıp düşlerimi
Hiç ayık görmedim kendimi
Bayık gözlerim sıkıldı
Her gün aynı bok
Yaşamadan ölmek mi yaşam?
Uyanmak istemem artık kabustan
Gerçekliğe dönmeyi
Çöker üstüme korku basar
Ve de ellerim pislik
Bi' parça açar
Benim yollarım sislidir, zehri atar
Paranoya çok, dişli rakip senin harçlığınla doyar
Pencerene boya, kimse görmesin yüzünü
Sizin gördüğünüz foya ve ben içimde ölürüm (Ey)
Ey! Ruhumuz gibi çözülür (Ey)
Aynaya bayılır, önce kapadım gözümü
Güneş doğmadan ay ışığı
Kara bulutlar düşüp üstüme çöktü
Gökyüzünde kanımı emmek için vampirlerin hepsi kuyrukta
Canımı alsalar bile ölümsüzüm (Ey)
Ecel okunur ama yine de bitmiyor benim gecem
Her şey bi' muamma bu da benim bilmecem
Diyecem bunu ama bize kim belirleyecek?
Diyecek deli bana, anlattıklarım delice çünkü
Aynaya kapat gözünü
Soğuk ruhum buz gibi çözülür
Kimseler değiştiremez özümü
Kimseler değiştirmez sözümü
Aynaya kapat gözünü
Soğuk ruhum buz gibi çözülür
Kimseler değiştiremez özümü
Kimseler değiştirmez sözümü
*(nefes çekme sesi)*
Gece, karanlık (Karanlık, karanlık)
