CORRECT LYRICS
Lyrics : Ai! Filomena Querida
Voulles a contar un caso
Que é digno de comentar
Que pasoulle a Filomena
Un día de Navidad
De Forxán iban pró Mazo
Un domingo moi contenta
Porque levaba o novio
Acompañándose nela
No outro da Lanzadiña
Encontrouse co enemigo
I éranche os cinco mozos
Que lle iban rompe-lo virgo
Elí foi a hora triste
Onde se viu apurada
Que aqueles cinco salvajes
Todos querían montala
Unhos botábanlle a mao
Outros decían: "deitala"
I a pobre da Filomena
Gritaba desesperada
Como cinco lobos fieros
Seguían montados dela
Ela caio por baixo
I o Adán por riba dela
O Adán era homе blanco
Porque era o máis criminal
Foi quen llе rompeu as bragas
Aquel cara de animal
Os outros catro eran novos
Axudábanlle a agarrala
Como eran máis pequenos
Non puideron sujetala
Escapóuselles das maus
Non a puideron vencer
Botaron todos tras dela
Non a poideron coller
Logo agarráronlle a roupa
Que nun paquete levaba
Facendo que lla levaban
Para ver si así a pillaban
Ela iba dilixente
Podíache correr ben
Que solo levaba o viso
I un cachiño de sostén
Eu non sei que parecía
Ver aquel día na serra
A Filomena desnuda
I ós puchinos detrás delas
Vaia caso más chocante
Que é digno de comentar
Que parecían as perras
Que están sen civilizar
A,i Filomena querida
Que co susto que levou
Empezou a correr na serra
I hasta ó Mazo non parou
E cando chegou ó Mazo
Chegouche toda asustada
E todos lle preguntaban
Que fora o que lle pasara
Ela contándolle todo
Dándolle ben os detalles
E de alí a outro día
A Folgoso a dar parte
E outro día siguiente
Acompañada da tía
Fóronse a Folgoso
A dar parte enseguida
Os guardias lle preguntaron
Que fora que lle fixeran
Dixo que non o sabía
Pero algo que lle meteran
Llamáronos ó cuartel
E do cuartel a xulgado
E o que non iba chorando
Iba medio desmaiado
O comandante lles dixo:
"Este asunto hai que arreglalo
Deanlle tres mil pesetas
E asunto terminado"
Que é digno de comentar
Que pasoulle a Filomena
Un día de Navidad
De Forxán iban pró Mazo
Un domingo moi contenta
Porque levaba o novio
Acompañándose nela
No outro da Lanzadiña
Encontrouse co enemigo
I éranche os cinco mozos
Que lle iban rompe-lo virgo
Elí foi a hora triste
Onde se viu apurada
Que aqueles cinco salvajes
Todos querían montala
Unhos botábanlle a mao
Outros decían: "deitala"
I a pobre da Filomena
Gritaba desesperada
Como cinco lobos fieros
Seguían montados dela
Ela caio por baixo
I o Adán por riba dela
O Adán era homе blanco
Porque era o máis criminal
Foi quen llе rompeu as bragas
Aquel cara de animal
Os outros catro eran novos
Axudábanlle a agarrala
Como eran máis pequenos
Non puideron sujetala
Escapóuselles das maus
Non a puideron vencer
Botaron todos tras dela
Non a poideron coller
Logo agarráronlle a roupa
Que nun paquete levaba
Facendo que lla levaban
Para ver si así a pillaban
Ela iba dilixente
Podíache correr ben
Que solo levaba o viso
I un cachiño de sostén
Eu non sei que parecía
Ver aquel día na serra
A Filomena desnuda
I ós puchinos detrás delas
Vaia caso más chocante
Que é digno de comentar
Que parecían as perras
Que están sen civilizar
A,i Filomena querida
Que co susto que levou
Empezou a correr na serra
I hasta ó Mazo non parou
E cando chegou ó Mazo
Chegouche toda asustada
E todos lle preguntaban
Que fora o que lle pasara
Ela contándolle todo
Dándolle ben os detalles
E de alí a outro día
A Folgoso a dar parte
E outro día siguiente
Acompañada da tía
Fóronse a Folgoso
A dar parte enseguida
Os guardias lle preguntaron
Que fora que lle fixeran
Dixo que non o sabía
Pero algo que lle meteran
Llamáronos ó cuartel
E do cuartel a xulgado
E o que non iba chorando
Iba medio desmaiado
O comandante lles dixo:
"Este asunto hai que arreglalo
Deanlle tres mil pesetas
E asunto terminado"
