CORRIGER LES PAROLES

Paroles : Marg

مرگ
ترسناک ولی حق
غمناک ولی سم
دردناک، غمگین
بد ولی هموار
سنگین سد

یه چیزی میگم شاید تو هم تجربه کرده باشی
یه وقتا دلت می‌خواد که دور از سر صدا شی
دوست داری خون ماهو تو تاریکیِ شب بپاشی
دوست داری لهشون کنی، آدما رو زیر چرخِ ماشین
ببین این همه سال دلت شد معطل کیا؟
بی‌خودی توقع داشتی از همه چیا؟
خاک خشک، کویر شد از غم گیاه
عنکبوتِ بی‌کار شد، عقرب سیاه

هی اشکا می‌خواد بریزه
من پلک می‌زنم و می‌خندم
هی پرونده زمین و گل و
پیک می‌زنم و می‌بندم
هی از این آدما دل
می‌کَنم و می‌جنگم
هی اشکا می‌خواد بریزه
من پلک می‌زنم و می‌خندم
هی پرونده زمین و گل و
پیک می‌زنم و می‌بندم
هی از این آدما دل
می‌کَنم و می‌جنگم

گاهی باید رفت
باید بُرید
باید گذشت
باید شکست و
باید خطر کرد
باید پرید
برو، بپر، بِبُر
نترس
در واقع داری با رفتنت
آزادیتو جشن می‌گیری
درد مجازات نیست
دوری مجازات نیست
زخم‌ها و سختی‌ها و
حتی تحریم‌های ما
پایه‌های موفقیت
و تکامل هستند
مرگ مجازات نیست
چرا نمیشه تحملش کرد
زندگی تاریکه، منم دور شمع
انقدر نکن توجه به من
که می‌خوام بدون توقع برم
نگاهم به آسمون؛ کلکو بکن
بسه دیگه در قلمو ببند
بیا تو قلعم و قلبمو بِکن
اگه تیزی داری سرمو بزن
فقط نذار نفس بکشم
از نهایت عشق به هوس برسم
ازم می‌خوان درنده بشم
واسه مرواریده صدفه شکست
نمی‌ترسم اَ دستت بدم
وقتی جلوتری عقبته مرگ
نمی‌خوره عقربه به دردم
اَ یک تا نه و چند دفعه برم
نمی‌ترسیم اَ نیش مار
مخ رو حالت بی‌صداست
راه می‌ریم با ریشه‌ها
باهم رفیق شدن کیش و مات
اَ دست دادی کیو باز؟
می‌بینی یه روزی گوشا میشه خاک
می‌خوابی با چشم تیره، باز
میگی زندگی رفیق نیمه‌راه‌ست
رفیق
(داداش این نبضش دیگه نمی‌زنه، ولش کن)
هی اشکا می‌خواد بریزه
من پلک می‌زنم و می‌خندم
هی پرونده زمین و گل و
پیک می‌زنم و می‌بندم
هی از این آدما دل
می‌کَنم و می‌جنگم

هی اشکا می‌خواد بریزه
من پلک می‌زنم و می‌خندم
هی پرونده زمین و گل و
پیک می‌زنم و می‌بندم
هی از این آدما دل
می‌کَنم و می‌جنگم

بله باید رفت
اما نباید قربانی شد
چون قربانی تقدیر شدنه که
باعث واکنش تنده و
واکنش تند هم
دلیل سیاهی پرونده
پروندهٔ سیاهه
که به دار و مجازات می‌رسه
فقط دار مقصر نیست
پرونده هم مقصره
فقط قاضی یا فقط گاد مقصر نیست
مردمم مقصرن
بعضی‌وقت‌ها
بعضی‌وقت‌ها همه باید مجازات شن
و بهترین مجازات رفتنه

مغز من ترک داره
بی‌خود هی ضربه نزن
که پخش میشه یهو کف زمین
این جاده هزار جهت داره
اونو به هیچ‌وجه یه طرفه نبین
خسته‌ام از شما آدما که فقط همه‌جا
همه‌ش به ضرر همین
هر طرف رد بشی داغونی
که هرجا بالاخره یه قدر کرده کمین

از این سیاه‌تر هم ممکنه، باز تیره‌ترم میشه
تو خودت داغونی واسه چی بزنم نیشت
باید برم که خیالت راحت نباشه، منم پیشت

از این سیاه‌تر هم ممکنه، باز تیره‌ترم میشه
تو خودت داغونی واسه چی بزنم نیشت
باید برم که خیالت راحت نباشه، منم پیشت

تو همه چیت برعکس
تو مخی و بد عکس
فکر کردی کاملی برا من
ولی جرت میدن بر و بکس
از خود راضی فقط
باید بری زیر چک و لگد
بد لش شده تنت
وقتشه گم شی ور دل ننت
درد تو بدن نادخه
این‌جا غرق هر بدن تو دردش
هرکی اَ راه رسید دلت رو عملا خون کردش
تو چرا ناراحتی رفت؛ من چرا ناراحتم
که کارد و تا ته نکردم تو قلبش
ببین من بدم تو گردش
من مال خونه موندنم
ابدم، خونم عشق
هوسم جونم شعر
من واسه خودم جا ندارم
که بخوادش قاطیم اونم شه
ولی باز چسبید به کونم شِت

هی اشکا می‌خواد بریزه
من پلک می‌زنم و می‌خندم
هی پرونده زمین و گل و
پیک می‌زنم و می‌بندم
هی از این آدما دل
می‌کَنم و می‌جنگم

هی اشکا می‌خواد بریزه
من پلک می‌زنم و می‌خندم
هی پرونده زمین و گل و
پیک می‌زنم و می‌بندم
هی از این آدما دل
می‌کَنم و می‌جنگم

۱۱۲۲۸
تمام