CORRECTAR LA LETRA
Letra : Θα ’πρεπε standard (The ’prepe standard)
Πιλοτε απλωσε τα μετρα να μιλησω βαθια
Δες κατι βλακες που την ειδανε να βγαλουν λεφτα
Ζουμε στον τοπο που οι αταλαντοι πηγαινουν μπροστα
Κι αυτοι που αξιζουν περιμενουν μια τυχερη ζαρια
Θα ‘πρεπε να γαμουσαμε μοντελα τρελα
Να ‘χαμε σπιτια με αυλες, μαλακα δεκα κινητα
Να ‘χαμε ρουχα για μια χρηση, μαγκα αμαξια τρελα
Να ‘χαμε φραγκα για να μεγαλωσουμε τυχων παιδια
Παραμενω ρεαλιστης ομως τα ψεματα κακα
Σ’ αυτόν τον τοπο ή στηνεις κωλο ή δεν πας πουθενα
Εχω μια διψα που δε σβηνει και αλανια τρελα
Που σε καθε μας εμφανιση γεμιζουν μαγαζια
Ειμαι οκ οσο εκφραζω κοσμο που τ’ αγαπα
Πιτσιρικια που απ’ το χαρτζιλικι τους κοβουν λεφτα
Ειμαι εδω για τα τσακαλια που ραπαρουν στις γωνιες
Κι ονειρευονται να κανουν τις δικες τους συναυλιες
Για τους σπορους που ‘χουν ονειρα, δικες τους προσδοκιες
Καθε μερα κυνηγανε ολο και νεες ευκαιριες
Κοιτα πριν πεις πως την ψωνησαμε θυμησου ξανα
Καποιοι καβαλαν καλαμια και αλλοι καβαλαν καβλια
Ειμαστ’ εδω δεν το αφησαμε κραταμε γερα
Κι αφου λοιπον δεν το πουλησαμε τα χερια ψηλα
Standard, standard το νομιζουμε
Standard, standard αφου τ’ αξιζουμε
Standard, standard οσο κινουμαστε το χτιζουμε
Στερουμαστε οσα δεν παιζουν μαν
Θα ‘πρεοε standard, standard το νομιζουμε
Standard, standard αφου τ’ αξιζουμε
Standard, standard οσο κινουμαστε το χτιζουμε
Στερουμαστε οσα δεν παιζουν μαν
Δες κατι βλακες που την ειδανε να βγαλουν λεφτα
Ζουμε στον τοπο που οι αταλαντοι πηγαινουν μπροστα
Κι αυτοι που αξιζουν περιμενουν μια τυχερη ζαρια
Θα ‘πρεπε να γαμουσαμε μοντελα τρελα
Να ‘χαμε σπιτια με αυλες, μαλακα δεκα κινητα
Να ‘χαμε ρουχα για μια χρηση, μαγκα αμαξια τρελα
Να ‘χαμε φραγκα για να μεγαλωσουμε τυχων παιδια
Παραμενω ρεαλιστης ομως τα ψεματα κακα
Σ’ αυτόν τον τοπο ή στηνεις κωλο ή δεν πας πουθενα
Εχω μια διψα που δε σβηνει και αλανια τρελα
Που σε καθε μας εμφανιση γεμιζουν μαγαζια
Ειμαι οκ οσο εκφραζω κοσμο που τ’ αγαπα
Πιτσιρικια που απ’ το χαρτζιλικι τους κοβουν λεφτα
Ειμαι εδω για τα τσακαλια που ραπαρουν στις γωνιες
Κι ονειρευονται να κανουν τις δικες τους συναυλιες
Για τους σπορους που ‘χουν ονειρα, δικες τους προσδοκιες
Καθε μερα κυνηγανε ολο και νεες ευκαιριες
Κοιτα πριν πεις πως την ψωνησαμε θυμησου ξανα
Καποιοι καβαλαν καλαμια και αλλοι καβαλαν καβλια
Ειμαστ’ εδω δεν το αφησαμε κραταμε γερα
Κι αφου λοιπον δεν το πουλησαμε τα χερια ψηλα
Standard, standard το νομιζουμε
Standard, standard αφου τ’ αξιζουμε
Standard, standard οσο κινουμαστε το χτιζουμε
Στερουμαστε οσα δεν παιζουν μαν
Θα ‘πρεοε standard, standard το νομιζουμε
Standard, standard αφου τ’ αξιζουμε
Standard, standard οσο κινουμαστε το χτιζουμε
Στερουμαστε οσα δεν παιζουν μαν
