CORRECTAR LA LETRA

Letra : Μόνιμα Βροχή (Monima Vroxi)

Ρεφρέν:
Πελίνα
Πάλι το φτύνω όπως το έφτυνα και τριγυρνάω με λέρες
Πάντα κρατάω καβάτζα για τις βροχερές μέρες
Ξέρεις βήχω και αποδεικνύω δεν μιλάω και εννοώ
Μια ομπρέλα δεν αρκεί να με κρατήσει στεγνό

Lex
Τ' ανήθικα μου ένστικτα ξυπνάν μέσα στην ζάλη μου
Παράνομες σκέψεις εγκλωβισμένες στο κεφάλι μου
Κότσο βάλε τα βρωμόbeatα να βάλω τους στίχους
Περνάω μέρες χαμένος στην λεωφόρο του μίσους
Όλη η ζωή μας μια ταινία σε παλιό cinema
Κάνω βουτιά απ τον εξώστη να δω πιο καλά
Τι και αν ο ταξιθέτης δεν μας θέλει κοντά
Θα πάρουμε ότι μας αξίζει εδώ μιλάει η καρδιά
Και πριν να πέσει η αυλαία θα έχουμε υποκλιθεί
Με μια αφιέρωση στ' αδέρφια μας που ‘χουν κοιμηθεί
Να 'ναι καλά εκεί που είναι και να ζουν την στιγμή
Εκπροσωπούμε ό,τι αγαπούσαμε την ίδια πυγμή
Πέφτουν μεσάνυχτα στην Νύφη και είμαι κόκαλο ξες
Κάτω από τα κίτρινα της φώτα σηκωμένες γροθιές
Νέες του δρόμου νουβέλες για τους πιστούς ακροατές
Ο πόνος φτιάχνει γαμώ τις μουσικές να το ξες

Ρεφρέν