CORRECTAR LA LETRA
Letra : Βλάσσης Μπονάτσος (Vlassis Mponatsos)
Εγώ που αλλάζω μορφή κι από στιγμή σε στιγμή θα χαθώ
Από προσώπου της Γης, στην κόψη μιας αστραπής μια μέρα θα εξαφανιστώ
Από την νύχτα μεθάω και στο σκοτάδι γελάω, βάζω μια μάσκα από φως και ξεχνώ
Ο κόσμος λέει πολλά κι όταν με κρίνει σκληρά η απάντηση μου είναι
Υπάρχεις μόνο εσύ, δυο φίλοι κι η μουσική που την καρδιά μου ξέρουν
Θα μείνω πάντα παιδί, σαν το παλιό το κρασί στα χρόνια ταξιδεύω
Ανακατεύω μπογιές, τραβάω ευθείες γραμμές με τον νου
Φιλοσοφίες ακούς από ανθρώπους κουτούς που εμένα δε με πείθουν
Υπάρχεις μόνο εσύ, δυο φίλοι κι η μουσική που την καρδιά μου ξέρουν
Θα μείνω πάντα παιδί, σαν το παλιό το κρασί στα χρόνια ταξιδεύω
(Άκουσε με)
Ψυχή μου σάπια, σε ποτίζω με σκόνες και custom χάπια
Γεμίζω τον εγωισμό με στραβές και γινάτια
Κοίτα με στα μάτια, είπα κοίτα με στα μάτια
Πες μου πώς έχει αυτό το έργο, κόψε τα μασλάτια
Παλάτια στην άμμο όλοι ένα πλάνο
Κυνηγάω ακόμη αυτό το κάτι παραπάνω
Θεέ μου τι να κάνω και πώς να συγκρατηθώ
Να τους πω δεύτε τον τελευταίο ασπασμό
Σπασμωδικές κινήσεις στο επόμενο ποτό
Ζαλισμένος σου 'χα πει πως σ’ αγαπώ αλλά είμαι λάθος
Στέκομαι βράχος όταν ανασκουμπωθώ
Δεν κάνω κάτι για να 'ναι κοινωνικά αποδεκτό
Σε προκαλώ να μπεις μία μέρα στο μυαλό μου
Να δεις γιατί δε χάνω εύκολα τον εαυτό μου
Γιατί είμαι στραβωμένος μόνιμα κι αγανακτώ
Και ανακτώ δυνάμεις από καθετί σκοτεινό
Ο χρόνος κάνει κύκλο κι οι στιγμές που κυλούν
Το μέλλον τώρα βλέπω κι οι τρομπέτες ηχούν
Με τα φτερά μου πετάω
Σ' ένα ακρογιάλι στάσου κι αν ένα αστέρι πέσει πιάσ’ το αυτό που θέλεις πες το
Όλα μπορούν να συμβούν, κάθε λεπτό θα ζήσω σαν να 'ταν πες το τελευταίο
Υπάρχεις μόνο εσύ, δυο φίλοι κι η μουσική που την καρδιά μου ξέρουν
Θα μείνω πάντα παιδί, σαν το παλιό το κρασί στα χρόνια ταξιδεύω
Από προσώπου της Γης, στην κόψη μιας αστραπής μια μέρα θα εξαφανιστώ
Από την νύχτα μεθάω και στο σκοτάδι γελάω, βάζω μια μάσκα από φως και ξεχνώ
Ο κόσμος λέει πολλά κι όταν με κρίνει σκληρά η απάντηση μου είναι
Υπάρχεις μόνο εσύ, δυο φίλοι κι η μουσική που την καρδιά μου ξέρουν
Θα μείνω πάντα παιδί, σαν το παλιό το κρασί στα χρόνια ταξιδεύω
Ανακατεύω μπογιές, τραβάω ευθείες γραμμές με τον νου
Φιλοσοφίες ακούς από ανθρώπους κουτούς που εμένα δε με πείθουν
Υπάρχεις μόνο εσύ, δυο φίλοι κι η μουσική που την καρδιά μου ξέρουν
Θα μείνω πάντα παιδί, σαν το παλιό το κρασί στα χρόνια ταξιδεύω
(Άκουσε με)
Ψυχή μου σάπια, σε ποτίζω με σκόνες και custom χάπια
Γεμίζω τον εγωισμό με στραβές και γινάτια
Κοίτα με στα μάτια, είπα κοίτα με στα μάτια
Πες μου πώς έχει αυτό το έργο, κόψε τα μασλάτια
Παλάτια στην άμμο όλοι ένα πλάνο
Κυνηγάω ακόμη αυτό το κάτι παραπάνω
Θεέ μου τι να κάνω και πώς να συγκρατηθώ
Να τους πω δεύτε τον τελευταίο ασπασμό
Σπασμωδικές κινήσεις στο επόμενο ποτό
Ζαλισμένος σου 'χα πει πως σ’ αγαπώ αλλά είμαι λάθος
Στέκομαι βράχος όταν ανασκουμπωθώ
Δεν κάνω κάτι για να 'ναι κοινωνικά αποδεκτό
Σε προκαλώ να μπεις μία μέρα στο μυαλό μου
Να δεις γιατί δε χάνω εύκολα τον εαυτό μου
Γιατί είμαι στραβωμένος μόνιμα κι αγανακτώ
Και ανακτώ δυνάμεις από καθετί σκοτεινό
Ο χρόνος κάνει κύκλο κι οι στιγμές που κυλούν
Το μέλλον τώρα βλέπω κι οι τρομπέτες ηχούν
Με τα φτερά μου πετάω
Σ' ένα ακρογιάλι στάσου κι αν ένα αστέρι πέσει πιάσ’ το αυτό που θέλεις πες το
Όλα μπορούν να συμβούν, κάθε λεπτό θα ζήσω σαν να 'ταν πες το τελευταίο
Υπάρχεις μόνο εσύ, δυο φίλοι κι η μουσική που την καρδιά μου ξέρουν
Θα μείνω πάντα παιδί, σαν το παλιό το κρασί στα χρόνια ταξιδεύω
