CORRECT LYRICS
Lyrics : Tριανταπέντε Καλοκαίρια
Τι θα γινόταν αν δεν είχα γεννηθει
Θα ήταν καλύτερα η χειρότερα, ποιος να μας το πεί
Ψυχασθένεια και μεγαλοευφυια
Τιποτά απο τα δύο δεν έχω, ειμαί ευθεία
Οι συμμαθητές μου, τα παιδία απο την αλάνα
Αγοράσανε συζήγους και βολέυτηκαν στην γυάλα
Και εγώ φάτσα στο σαλόνι μου ενα κάδρο ευθεία
Απο ένα φιλαράκι που εφυγέ στην Αγγλία
Τριανταπέντε καλοκαίρια, τα πιο πολλά στην πόλη
Κουβέντες σε πεζούλια με γυμνό πορτοφόλι
Μεγαλώναμε, με δανεικά τις φόρμες και τα ρούχα
Δώρα κομπολόγια και χαρούμενα μούτρα
Τώρα βιντεοκλήσεις, φωτό απο γεννήσεις
Θα έρθω τα χριστούγεννα, κοιτά να με γυρίσεις
Αλλάξανε τα στέκια, εκείνη η πρώην σου παντρέυτηκε
Και ο τάδε συγχωρέθηκε
Αμαρτία και μετάνοια την ίδια μέρα
Ξεπροβοδίζουμε με γέλια και φωνές στον αέρα
Αδερφέ καλή αντάμωση στην άλλη μερία
Έχεις κόσμο να τα λες ωσπού να ανέβω ψηλά
Αφανισμένοι σοφοί, χιλίαδες μάτια στην γη
Τα γενέθλια της κόρης σου με μπάτσους πιο εκεί
Σε ποιά ηλικία έχασες την ανθρωπία σου;
Εγώ στα 29 και άργησα φαντάσου
Οι δασκάλοι μας ποτίζαν προπαγάνδα καλή
Παραμυθάκια, σκέψη παντά μέσα στο κουτί
Μάθαμε θρησκευτικά, αλλά κοίτα να δείς
Δεν μάθαμε οτι ο Γκάντι ήτανε ρατσιστής
Τελικά τα παιδία εξελίχθηκαν καλά
Και ας ξημεροβραδίαζονταν στα ηλεκτρονικά
Και ας μιλούσανε μέσα στην εκκλησία μουλωχτά
Και ας έιχαν δικαστήρια πριν τα 17
Ερωτεύονται και κόβουνε τον χουλιγκανισμό
Γιατί μέσα στα σκατά βρηκάν κορίτσι σωστό
Τι ελπίζω και τι έυχομαι να δω απ'την γενία τους
Να έχουν αντιδραστικότητα και να έχουν την υγεία τους
Εμείς κλαίμε απ'τα γέλια σε αγκαλίες αδερφών
Που παντρέυουμε στην Νάξο και ουτε ένας απών
Μου λένε να προσέχω τα λευτά της μουσικής
Να τα κρύψω στο ντουλάπι για της ημέρες της βροχής
Στερήθηκα μικρός και θέλω να το παρακάνω
Σαν το πρίγκιπα απ'το Σεκοντιλιάνο
Στο πιο ωραίο όνειρο με είδα στο σπίτι
Να μαγειρέυω για τους φίλους μου ενα απόγευμα στην Κρήτη
Μια φωτογραφία, μια ιστορία
Άνθρωποι σκουπίδια και σκληρή τιμωρία
Δεν αρκούνε δύο μάτια για να εμπιστευτείς
Είναι για εμάς βαρύς ο σταυρός της ντροπής
Μια φωτογραφία, μια ιστορία
Άνθρωποι σκουπίδια και σκληρή τιμωρία
Δεν αρκούνε δύο μάτια για να εμπιστευτείς
Είναι για εμάς βαρύς ο σταυρός της ντροπής
Θα ήταν καλύτερα η χειρότερα, ποιος να μας το πεί
Ψυχασθένεια και μεγαλοευφυια
Τιποτά απο τα δύο δεν έχω, ειμαί ευθεία
Οι συμμαθητές μου, τα παιδία απο την αλάνα
Αγοράσανε συζήγους και βολέυτηκαν στην γυάλα
Και εγώ φάτσα στο σαλόνι μου ενα κάδρο ευθεία
Απο ένα φιλαράκι που εφυγέ στην Αγγλία
Τριανταπέντε καλοκαίρια, τα πιο πολλά στην πόλη
Κουβέντες σε πεζούλια με γυμνό πορτοφόλι
Μεγαλώναμε, με δανεικά τις φόρμες και τα ρούχα
Δώρα κομπολόγια και χαρούμενα μούτρα
Τώρα βιντεοκλήσεις, φωτό απο γεννήσεις
Θα έρθω τα χριστούγεννα, κοιτά να με γυρίσεις
Αλλάξανε τα στέκια, εκείνη η πρώην σου παντρέυτηκε
Και ο τάδε συγχωρέθηκε
Αμαρτία και μετάνοια την ίδια μέρα
Ξεπροβοδίζουμε με γέλια και φωνές στον αέρα
Αδερφέ καλή αντάμωση στην άλλη μερία
Έχεις κόσμο να τα λες ωσπού να ανέβω ψηλά
Αφανισμένοι σοφοί, χιλίαδες μάτια στην γη
Τα γενέθλια της κόρης σου με μπάτσους πιο εκεί
Σε ποιά ηλικία έχασες την ανθρωπία σου;
Εγώ στα 29 και άργησα φαντάσου
Οι δασκάλοι μας ποτίζαν προπαγάνδα καλή
Παραμυθάκια, σκέψη παντά μέσα στο κουτί
Μάθαμε θρησκευτικά, αλλά κοίτα να δείς
Δεν μάθαμε οτι ο Γκάντι ήτανε ρατσιστής
Τελικά τα παιδία εξελίχθηκαν καλά
Και ας ξημεροβραδίαζονταν στα ηλεκτρονικά
Και ας μιλούσανε μέσα στην εκκλησία μουλωχτά
Και ας έιχαν δικαστήρια πριν τα 17
Ερωτεύονται και κόβουνε τον χουλιγκανισμό
Γιατί μέσα στα σκατά βρηκάν κορίτσι σωστό
Τι ελπίζω και τι έυχομαι να δω απ'την γενία τους
Να έχουν αντιδραστικότητα και να έχουν την υγεία τους
Εμείς κλαίμε απ'τα γέλια σε αγκαλίες αδερφών
Που παντρέυουμε στην Νάξο και ουτε ένας απών
Μου λένε να προσέχω τα λευτά της μουσικής
Να τα κρύψω στο ντουλάπι για της ημέρες της βροχής
Στερήθηκα μικρός και θέλω να το παρακάνω
Σαν το πρίγκιπα απ'το Σεκοντιλιάνο
Στο πιο ωραίο όνειρο με είδα στο σπίτι
Να μαγειρέυω για τους φίλους μου ενα απόγευμα στην Κρήτη
Μια φωτογραφία, μια ιστορία
Άνθρωποι σκουπίδια και σκληρή τιμωρία
Δεν αρκούνε δύο μάτια για να εμπιστευτείς
Είναι για εμάς βαρύς ο σταυρός της ντροπής
Μια φωτογραφία, μια ιστορία
Άνθρωποι σκουπίδια και σκληρή τιμωρία
Δεν αρκούνε δύο μάτια για να εμπιστευτείς
Είναι για εμάς βαρύς ο σταυρός της ντροπής
