منو از من نرنجونم
از این دنیا نترسونم
تمام دلخوشیهامو
به آغوش تو مدیونم
اگه دلسوخته ای عاشق
مثل برگی نسوزونم
منو دریاب که دلتنگم
مدارا کن که ویرونم
نیاد روزی که کم باشم
از این دو سایه رو دیوار
به این زودی نگو دیره
منو دست خدا نسپار
پر از احساس آزادی
نشسته کنج زندونم
یه بغض کهنه که انگار
میون ابر و بارونم
وجودم بی تو یخ بسته
بتاب، سردم، زمستونم
منو مثل همون روزا
با آغوشت بپوشونم
یه جایی توی قلبت هست
که روزی خونه ی من بود
به این زودی نگو دیره
به این زودی نگو بدرود