CORRECT LYRICS
Lyrics : ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ NYXTA
MANI
Κατι στιγμες που ακουω βηματα,σηκωνομαι απ΄τον υπνο μου γεματος συναισθηματα
Οι σκεψεις μου ειναι κτηνη καμουφλαρονται στα συννεφα,κοιμουνται στον βυθο και υπνοβατουν πανω στα κυματα
Εδω και τωρα γιατι μιλω για το σημερα και χθες,δεν θα μιλησω για το χθες,ημουν περιεργα
Κοιτω τι κανω στο μετα και βαζω στοιχημα,στην θεση μου κι αν ησουνα δεν θα αντεχες το χτυπημα
Σφιγγοφωλιες αναμεσα σε διαμερισματα το μισος μας,ονειρα σβησαν για το τιποτα
Στη γη σε ενα πλανητη γυμνο,με πιο συγκρεκριμενο χρονο πριν να πεσω νεκρος
Να νιωθω πονο προτιμω απο το να νιωθω κενος,ερωτευμενος με οσα ζω και πριν πεθανω για αυτο
Εχω κοντα μου καποιους φιλους και τελειωνουμε εδω,να ανοιξω κυκλους ή να κλεισω και να ανοιξω μυαλο;
Να΄χαμε χρηματα,μακαρι,μα δεν το χω Θεο,κατω απ΄τον κοκκινο ουρανο που στεκω
Εχω τα ματια μου ανοιχτα και βλεπω καθως τον ηλιο κοιταζω καταλαβαινω πως ειναι το φως που τυφλωνει καταραμενο!!
RIO
Σε περιμενω να΄ρθεις κατω απο τ΄αστερια οσο το ζω,καταραμενος να πεφτω σε ενα κενο και να σηκωνομαι παλι μισος
Ζω τον πολεμο για αυτο καθε λεπτο κανω ομηρο και καθε ονειρο φυλαχτο μεσα σε εναν κοσμο που δεν βρηκα το φως
Ομως δεν χανομαι,εχω τ΄αστερι μου να φεγγει τον δρομο μου διαρκως
Εχω την νυχτα και το βλεμμα σου μονο μου οδηγο ενω γυρνουσα πανω απο τον σκοτεινο ουρανο και οταν πετω μεθω την πολη μου στιγμες νιωσε,ειμαι πανσεληνος και δεν γυριζω πισω στο χθες οσο και να θες
Ειμαι κοντα στο τελος,να γινω βελος θελω,κραταω εικονες μα δεν βλεπω μελλον
Ελα και παρε με απο δω και οπου μας βγαλει λεω
Ειμαι πλανητης που γυριζει μα δεν εχω τελος
Μεσα στην πολη σου νεκρος κυκλοφορω μα βλεπω
Απο τα ματια σου ανατελλω φως,να γινω βελος
Μεσα στο συμπαν σου να μπω να γινω τελος θελω
Τωρα πετω πανω απ΄τη γη,απ΄τη φυλακη μου φευγω
ΜΑΝΙ
Ειμαι σε ελλειπτικη τροχια γυρω απ΄τη,πισω στην κολαση για ανωμαλη προσγειωση στην πολη αυτη
Ταχυπαλμιες και ρυτιδες απομονωσης, νεκρου σιωπη και αστρικες προβολες στην παλινδρομηση
Εγω και αυτη ποτε μαζι για αυτο ποτε μας ομοιοι,τα παντα βλεπω σκεπασαν τα ματια μου ευρυγωνοι
Και καλωσηρθανε,σαν να μην περασε μια νυχτα,ναι,μονομαχος στην καταιγιδα
Σκοταδι μενει στον λογο μου υπνωτισμενη και οταν φυγω θα χω κατι να αφησω και να σημαινει
Και αν δεν πιστεψες σε εμενα απο τους δυο μας καποιος δεν ξερει,μονο ο χρονος θα το δειξει αυτο μην κανεις ετσι
Τοτε χαθηκα μα τωρα ειμαι εδω,ειχα το νου μου γαμημενοι για να βγω απ΄το βυθο
Αθηνα 2006 ημουν 18,περασαν δεκα σχεδον
Πηγα μια βολτα και κατεληξα δω,ποσα η ψυχη μου νιωθει εεε;;
Χαμενα στο μπετον κατω απο τις εργατικες,τελος οι αναζητησεις για ζωες ιδανικες..τελος οι αναζητησεις για ζωες ιδανικες,δανεικες..
Κατι στιγμες που ακουω βηματα,σηκωνομαι απ΄τον υπνο μου γεματος συναισθηματα
Οι σκεψεις μου ειναι κτηνη καμουφλαρονται στα συννεφα,κοιμουνται στον βυθο και υπνοβατουν πανω στα κυματα
Εδω και τωρα γιατι μιλω για το σημερα και χθες,δεν θα μιλησω για το χθες,ημουν περιεργα
Κοιτω τι κανω στο μετα και βαζω στοιχημα,στην θεση μου κι αν ησουνα δεν θα αντεχες το χτυπημα
Σφιγγοφωλιες αναμεσα σε διαμερισματα το μισος μας,ονειρα σβησαν για το τιποτα
Στη γη σε ενα πλανητη γυμνο,με πιο συγκρεκριμενο χρονο πριν να πεσω νεκρος
Να νιωθω πονο προτιμω απο το να νιωθω κενος,ερωτευμενος με οσα ζω και πριν πεθανω για αυτο
Εχω κοντα μου καποιους φιλους και τελειωνουμε εδω,να ανοιξω κυκλους ή να κλεισω και να ανοιξω μυαλο;
Να΄χαμε χρηματα,μακαρι,μα δεν το χω Θεο,κατω απ΄τον κοκκινο ουρανο που στεκω
Εχω τα ματια μου ανοιχτα και βλεπω καθως τον ηλιο κοιταζω καταλαβαινω πως ειναι το φως που τυφλωνει καταραμενο!!
RIO
Σε περιμενω να΄ρθεις κατω απο τ΄αστερια οσο το ζω,καταραμενος να πεφτω σε ενα κενο και να σηκωνομαι παλι μισος
Ζω τον πολεμο για αυτο καθε λεπτο κανω ομηρο και καθε ονειρο φυλαχτο μεσα σε εναν κοσμο που δεν βρηκα το φως
Ομως δεν χανομαι,εχω τ΄αστερι μου να φεγγει τον δρομο μου διαρκως
Εχω την νυχτα και το βλεμμα σου μονο μου οδηγο ενω γυρνουσα πανω απο τον σκοτεινο ουρανο και οταν πετω μεθω την πολη μου στιγμες νιωσε,ειμαι πανσεληνος και δεν γυριζω πισω στο χθες οσο και να θες
Ειμαι κοντα στο τελος,να γινω βελος θελω,κραταω εικονες μα δεν βλεπω μελλον
Ελα και παρε με απο δω και οπου μας βγαλει λεω
Ειμαι πλανητης που γυριζει μα δεν εχω τελος
Μεσα στην πολη σου νεκρος κυκλοφορω μα βλεπω
Απο τα ματια σου ανατελλω φως,να γινω βελος
Μεσα στο συμπαν σου να μπω να γινω τελος θελω
Τωρα πετω πανω απ΄τη γη,απ΄τη φυλακη μου φευγω
ΜΑΝΙ
Ειμαι σε ελλειπτικη τροχια γυρω απ΄τη,πισω στην κολαση για ανωμαλη προσγειωση στην πολη αυτη
Ταχυπαλμιες και ρυτιδες απομονωσης, νεκρου σιωπη και αστρικες προβολες στην παλινδρομηση
Εγω και αυτη ποτε μαζι για αυτο ποτε μας ομοιοι,τα παντα βλεπω σκεπασαν τα ματια μου ευρυγωνοι
Και καλωσηρθανε,σαν να μην περασε μια νυχτα,ναι,μονομαχος στην καταιγιδα
Σκοταδι μενει στον λογο μου υπνωτισμενη και οταν φυγω θα χω κατι να αφησω και να σημαινει
Και αν δεν πιστεψες σε εμενα απο τους δυο μας καποιος δεν ξερει,μονο ο χρονος θα το δειξει αυτο μην κανεις ετσι
Τοτε χαθηκα μα τωρα ειμαι εδω,ειχα το νου μου γαμημενοι για να βγω απ΄το βυθο
Αθηνα 2006 ημουν 18,περασαν δεκα σχεδον
Πηγα μια βολτα και κατεληξα δω,ποσα η ψυχη μου νιωθει εεε;;
Χαμενα στο μπετον κατω απο τις εργατικες,τελος οι αναζητησεις για ζωες ιδανικες..τελος οι αναζητησεις για ζωες ιδανικες,δανεικες..
