Βρισκωμαι σε χαμμενο δρομο
Νιωθω να μου τελειωνει το οξυγωνο
Τι συμβαινει τελευταια με ρωτανε και παγωνω
Και αν εχω χτυσει τοσα σε μια νυχτα ισοπεδωνω
Μα το να γυρισω πισω θεωρω χαμμενο χρονο
Η μανα μου γερναει μα στα ματια μου ειναι ωραια
Θα δινα 10 χρονια να την εβλεπα πιο νεα
Το αγορι της μεγαλωσε εχει ξενητευτει
Δεν με περιμενει να γυρισω για να κοιμηθει
Ναι χαρα μου που αναπνεω σε φασεις που καταρεω
Οταν πινω παραπανω και δεν ξερω τι σου λεω
Ειμαι παιδι
Απλα οι συνθηκες με εχουνε μεγαλωσει γρηγορα
Και γινομαι οτι θελουνε αυτοι
Θυμαμε την μυρωδια σου ακομα
Και νυχτες που κενταγαμε παρεα τον χειμωνα
Νυχτες που εβαζες μεσα στο τετραδιο μου χρωμα
Μα ολα περνανε γρηγορα και σβηνουνε στα χρονια
Να γυρνανε ολα απο το αλκοολ
Να χανωμαστε μαζι
Να φευγουμε μακρια
Να γυρναμε το πρωι
Να ημαστε αγκαλια σε μια θεα μακρινη
Και αν ημαστε ξεχωριστα να νιωθουμε κενοι
Ερχονται τα καλυτερα αυτο μου ειπανε
Αλλα ακομη δεν ειδα τιποτα
Χρωσταω μια συγνμη για τις νυχτες που με πληγωσα
Για αυτες που εφυγα και δεν ξαναγυρισα